VÔicii MÔn Skaii TÔut NÔuvO TÔut Beaùù.

و کاسه ی دریا را. بی سبب نیست که چشمان تو بحث انگیزند. شط شیرند به دریای عسل می ریزند. قرص ماهند که درمان من مجنونند. آفتابند که آتش به جهان می ریزند. گاه آرام تر از رقص دل آرای نسیم. گاه خون ریزتر از طایفه ی چنگیزند. این همه سرو و صنوبر که قد افراشته اند. به هواداری چشمان تو برمی خیزند. تو بهاری و درختان به تو مدیون ام ا. باغ ها بی خبر از فاجعه پاییزند. هنوز عاشقم اما نمی کنی باور. مرا همین غم بی رحم می کشد آخر.

9986; - - - - -. Les soirées a Bréhu 3.

Ma9dartsh N3iish Fél hOuma- Green-Girl-Omega.